Myśl Polska (archiwum)

Czy cieszy mnie wczorajsza decyzja Trybunału patrząc na ideały i normy moralne, które są mi bliskie? Oczywiście, że powinna mnie cieszyć, z drugiej strony z czego tu się szczególnie cieszyć skoro Trybunał (niejednogłośnie) stwierdził rzecz oczywistą.

Całego okresu Polski Ludowej nie wolno traktować jednakowo. W taki przedstawianiu problemów wyspecjalizowali się historycy związani z Instytutem Pamięci Narodowej (IPN). To co działo się po roku 1956, było niewątpliwie zupełnie innym czasem niż lata stalinizmu (moim zdaniem trafniej je nazywać jednak latami bermanowszczyzny).

Druga wojna światowa, o czym przekonali się uczestniczący w niej żołnierze – w pierwszym rzędzie polscy – jak żaden inny dotychczasowy konflikt zbrojny. Natychmiast po wkroczeniu na opanowane tereny, okupant prowadził z góry zaplanowaną politykę eksterminacyjną. Niemcy byli do tych działań przygotowani niemal perfekcyjnie.

Nadchodzące wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych, jak się wydaje, budzą w Polsce przesadne emocje. Oczywiście, są one najgłośniejszym z tegorocznych spektakli na politycznym afiszu, jednak nic nie uzasadnia emocjonowania się starciem Donalda Trumpa z Joe Bidenem.

Epoka dominacji Zachodu i hegemonii Stanów Zjednoczonych się zakończyła. Głównym czynnikiem zmiany jest tzw. sojusz kontrhegemoniczny zawarty między Chinami a Rosją, który cementuje idea „wielkiego partnerstwa eurazjatyckiego”. Od 2015 wypełnia ją ukierunkowana synteza Unii Eurazjatyckiej i chińskiej „Inicjatywy Pasa i Szlaku”, określanej jako Nowy Jedwabny Szlak. Na rzecz nowego, sprawiedliwego porządku międzynarodowego pracują Szanghajska Organizacja Współpracy oraz BRICS.

Z wielkim zainteresowaniem przeczytałem dyskusję Małżeństwa Wielomskich nt. nowoczesnej polskiej myśli narodowej. Przyznaję, że od dłuższego czasu przymierzałem się do napisania tekstu poświęconego problemom zarysowanym przez Wielomskich, ale dopiero ich ostatnia rozmowa stała się dla mnie katalizatorem.

Dzisiejszy tekst piszę głównie dla siebie, tak ku pamięci, żeby zostawić ślad swojego myślenia o dziejących się wydarzeniach. Mam poczucie jakiegoś dramatycznego momentu. Tym dramatem nie jest nawet epidemia koronawirusa, ale to, co dzieje w związku z nią i obok niej.

W słusznie minionym systemie gospodarki planowej drobni sklepikarze, kwiaciarze, rzemieślnicy pracujący na własny rachunek i wszelakiej maści inni drobni przedsiębiorcy określani byli wspólnym, pogardliwym mianem „prywaciarzy”. Od tego czasu minęło kilkadziesiąt lat, polska gospodarka przeszła transformację w kierunku do gospodarki rynkowej i z powrotem.

„Są jednak sprawy, w których polityka Bidena może być jeszcze bardziej agresywna od tej prowadzonej przez Trumpa. Na przykład, krytykuje on obecnego prezydenta za brak obalenia prezydenta Wenezueli. Wygląda też na to, że nominowałby na stanowisko sekretarza stanu Susan Rice, zwolenniczkę wojny i interwencjonizmu. Także, poza możliwym powrotem do porozumienia nuklearnego z Iranem, nie sądzę, by Biden był prezydentem pokoju” – mówi w rozmowie z MP Dan Kovalik.

Posełka(?), posłanka(?) czy jak tam należy tytułować zasiadające w Sejmie przedstawicielki Lewicy – Magdalena Biejat w emocjonalnym wystąpieniu nie tylko poparła „Piątkę Kaczyńskiego” zakazującą uboju rytualnego, chowu norek itd. ale wręcz wysunęła postulat dalej idący – całkowitego zakazu hodowli przemysłowej, klatek itd. „Nic nie usprawiedliwia zadawania cierpienia istotom żywym” – wołała posełka/posłanka Biejat.