Myśl Polska

„Zdecydowanie jest wielu rodziców posiadających kręgosłup etyczny i głęboko zaniepokojonych postępami dewastacji życia publicznego i bezpośrednio oddziaływaniem tego trendu na ich dzieci” – mówi o inwazji ideologii gender Magdalena Trojanowska, dziennikarka, koordynatorką działań inicjatywy Stop Seksualizacji Naszych Dzieci i Prezesem Stowarzyszenia Rodzice Chronią Dzieci.

W ostatnim tekście napisałem, że to, co dzieje się w Berlinie lub Moskwie jest ważniejsze dla Warszawy niż to, co dzieje się w Warszawie dla Berlina i Moskwy. Sytuacja Polski jest zdecydowanie bardziej zależna od tego, co dzieje się poza naszymi granicami.

Książka w formie esejów z dziejów polskiego socjalizmu, próba jego demitologizacji – teza główna – ten socjalizmu z przełomu XIX i XX wieku to teatrzyk z możnymi sponsorami (arystokracja i Żydzi), a martyrologia to ściema – autor uważa, że takie wydarzenia jak ucieczka Piłsudskiego ze szpitala wariatów w Petersburgu czy odbicie „10” z Pawiaka – to „ustawki”, w których główną role odgrywały potężne łapówki.

W duchu tej historycznej psychopatii wypowiada się Sławomir Cenckiewicz, ogłaszając triumfalnie przygwożdżenie zdrajcy Jaruzelskiego odnalezieniem („wielki dzień”) raportów tegoż o walce z wyklętymi z lat 1946-47. A cóż to za sensacja?

Jestem endekiem i jestem w coraz dziwniejszej sytuacji. Endecja historycznie jest uznawana za antyniemiecką. Wtedy, na przełomie XIX i XX wieku były po temu uzasadnione powody. Jednak antyniemiecka polityka endecji to była dobrze przemyślana i sensownie realizowana polityka, której elementem była gospodarcza sprawność w Wielkopolsce i na Pomorzu, parlamentarne boje Wojciecha Korfantego Reichstagu, czy odsłonięcie pomnika grunwaldzkiego w Krakowie i w jakiejś części „Krzyżacy” Sienkiewicza.

Jak informuje nas popularne przysłowie dobre chęci stanowią podstawowy budulec duktów utwardzonych w piekle. Nic więc dziwnego, że decyzje oparte właśnie na dobrych chęciach i chciejstwie kończą się co do zasady widowiskowymi katastrofami.

Od pierwszego wydania naszej książki „W imię czego ta ofiara? Obóz narodowy wobec Powstania Warszawskiego” minęło osiem lat. Czy w tym czasie nasza wiedza o Powstaniu Warszawskim poszerzyła się? Czy w dyskusji, jaka się nadal na ten temat toczy pojawiły się nowe wątki? I jak mają się one do tez zawartych w naszej książce?

Ze smutkiem i – pomimo wszystko – zaskoczeniem zapoznałem się z „Oświadczeniem środowiska Ruchu Młodej Polski”, datowanym 24 lipca, ale rozsyłanym 28 lipca, już po zawetowaniu dwóch projektów ustaw przez prezydenta Andrzeja Dudę [opublikowanym przez portal gazeta.pl].

Pod koniec maja br. Ministerstwo Obrony Narodowej opublikowało dokument pod nazwą „Koncepcja Obronna Rzeczypospolitej Polskiej”. Bez wątpienia sam fakt powstania takiego dokumentu należy uznać za przedsięwzięcie ważne i potrzebne, ponieważ brak jakichkolwiek poważnych strategii, zarówno tych dotyczących bezpieczeństwa, jak i dotyczących polityki zagranicznej było można powiedzieć znakiem rozpoznawczym kolejnym polskich rządów.